
Projekt ustawy o wzmocnieniu stosowania prawa do jednakowego wynagrodzenia kobiet i mężczyzn wprowadza konkretne mechanizmy mające ograniczyć lukę płacową. Przepisy koncentrują się na przejrzystości zasad wynagradzania, dostępie do informacji oraz raportowaniu różnic płacowych w większych organizacjach. Poniżej przedstawiono analizę rozwiązań wynikających wyłącznie z treści projektu.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 projektu ustawy pracodawca ma obowiązek określać kryteria ustalania wynagrodzeń, ich poziomów oraz wzrostu w sposób:
Dodatkowo pracodawca musi zapewnić pracownikom dostęp do informacji o stosowanych kryteriach ustalania wysokości płac. Oznacza to, że zasady wynagradzania nie mogą pozostawać niejawne dla osób zatrudnionych.
Art. 11 ust. 1 projektu wprost zakazuje uniemożliwiania pracownikowi ujawniania informacji o własnym wynagrodzeniu, jeżeli odbywa się to w celu realizacji praw wynikających z zasady równego traktowania w zatrudnieniu. Przepis ten ogranicza możliwość wprowadzania klauzul poufności dotyczących płac w zakresie, w jakim mogłyby one blokować dochodzenie równego wynagrodzenia.
Projekt w art. 13 ust. 1 nakłada na pracodawców zatrudniających co najmniej 100 pracowników obowiązek sporządzania sprawozdania dotyczącego luki płacowej pomiędzy kobietami i mężczyznami.
Dane te mają być wykorzystywane przez organ monitorujący do publikowania informacji o luce płacowej, co umożliwi porównywanie wyników pomiędzy podmiotami. Jeżeli luka płacowa osiągnie poziom 5%, pracodawca będzie zobowiązany do podjęcia skutecznych działań zaradczych w terminie sześciu miesięcy.
Projekt przewiduje odpowiedzialność wykroczeniową pracodawcy między innymi za:
Za takie naruszenia grozi grzywna w wysokości od 3 000 do 50 000 zł.